Geplaatst op
Disclaimer: Wij zijn geen juridisch of financieel adviseur. Twijfelt u over uw eigen ontslagvergoeding? Neem dan contact op met een professioneel ontslagrechtadvocaat.
In de afgelopen jaren is de ontslagvergoeding voor oneerlijk ontslag in Spanje aan verschillende hervormingen onderworpen geweest. In het kader van de arbeidshervorming van 2012 is het bedrag van de ontslagvergoeding voor ongerechtvaardigd ontslag in contracten die daarna zijn ondertekend, verlaagd van 45 naar 33 dagen salaris per dienstjaar, met een maximum van 24 maanden salaris. Na de belastinghervorming van 2015 is de ontslagvergoeding, die is vrijgesteld voor het bedrag dat in het werknemersstatuut als verplicht is vastgesteld, nu onderworpen aan de personenbelasting wanneer deze hoger is dan 180.000 euro.
Deze maatregel was zeer controversieel en dwong Spanje om naar de rest van Europa te kijken. De vraag van de meerderheid van de Spanjaarden was: “Zijn ontslagen in Spanje echt duurder dan in andere landen van de Europese Unie?
Ontslagvergoeding in Oostenrijk
In Oostenrijk voorzag het tot 2003 geldende systeem in een ontslagregeling die varieerde van 2 tot 12 maanden salaris, afhankelijk van de anciënniteit van de werknemer; na de hervorming van 2003 betalen de werkgevers nu echter maandelijks 1,53% van het salaris van de werknemer aan een werknemersfonds of cash pool die de werknemer bij ontslag kan terugbetalen. Bovendien betekent het veranderen van baan niet dat het geaccumuleerde evenwicht verloren gaat, maar dat de nieuwe werkgever verplicht is om de maandelijkse bijdragen te blijven betalen, waardoor de zogenaamde “rugzak van de werknemer” ontstaat.
Ontslagvergoeding in Duitsland en België
De wetgeving in landen als Duitsland en België voorziet niet in ontslagvergoedingen, maar wel in vrij lange opzegtermijnen in geval van ontslag zonder reden, voornamelijk afhankelijk van de anciënniteit van de werknemer.
Ontslagvergoeding in Finland
In Finland moeten werknemers volgens een gereguleerde procedure voorafgaand aan de beslissing om een werknemer te ontslaan (werknemers moeten onder meer worden gewaarschuwd om hun gedrag te kunnen corrigeren en in alle gevallen moeten werknemers het recht hebben om te worden gehoord en moet worden getracht een andere oplossing voor het geschil dan ontslag te vinden), moeten werknemers vooraf worden aangezegd, waarvan de duur afhangt van de anciënniteit van elke werknemer en, indien het ontslag ongerechtvaardigd wordt verklaard, moet het ontslag tussen drie en vierentwintig maanden salaris worden betaald.
Andere landen in de E.U.
Andere landen passen soortgelijke systemen toe als het Spaanse systeem, gebaseerd op het salaris en de anciënniteit van de werknemer, zoals Denemarken, waar de ontslagvergoeding voor ongerechtvaardigd ontslag kan oplopen tot drie maanden salaris; Italië, waar de ontslagvergoeding rekening houdt met het aantal werknemers van de onderneming, naast het salaris en de anciënniteit van de werknemer, met een algemene bovengrens van vierentwintig maanden salaris; of Nederland, waar ook een correctiefactor wordt toegepast op basis van de persoonlijke omstandigheden van de werknemer.
Het is dan ook duidelijk dat de wetgeving van land tot land sterk verschilt en dat we niet alleen het aantal dagen salaris per dienstjaar moeten vergelijken, maar dat we ook andere factoren in overweging moeten nemen die even belangrijk of belangrijker zijn dan alleen het bedrag van de ontslagvergoeding, zoals de ontslagverklaringsmechanismen om de getroffen werknemer te helpen een baan te vinden, het ontslagvergoedingssysteem of de bestaande sociale bescherming.